"Pangakong Naglaho"

Pangako
Isang salita na pinanghawakan ko
Salitang pinaniwalaan ko
At salitang pinagkatiwalaan ko
Ngunit pinang-iwanan ako 
dahil binitawan mo at mas 
piniling lumayo
Ngunit alam kong tanda mo pa 
Noong mga panahong tayo pa
Napakasaya natin at halos di tayo
mapaghiwalay
Mapaghiwalay na kahit sa sandali lamang
Hanap-hanap ay ang bawat isa
Tanda ko pa nga 
Mga pangakong sinambit mo 
sa aking harapan
habang nakatitig sa aking mga mata
Mga matang puno ng galak 
Ngunit sa isang iglap 
Naglaho ang lahat

Pangako! Pangako! Pangako! 
Salitang inulit-ulit mo sa unahan
kasunod ng mga katagang nagpasaya sa'kin
Ngunit mga katagang sasampal rin sa'kin
sa katotohanang ako'y iiwan mo rin
Pangakong mamahalin mo ng wagas
Pangakong di mo iiwan
Pangakong di mo pababayaan
Pangakong ako lang at wala ng iba
Na tayo na hanggang dulo
Ngunit ako lang pala ang maiiwang 
luhaan pagdating sa dulo
Ngunit nasaan ka na nga ba mahal? 
Nasan na 'yung mga katagang kaysarap
pakinggan ng paulit-ulit
Mga katagang di basta-basta
malilimutan at lubos kong inasahan
Sabi mo sa'kin mahal mo ko
Na'di mo kayang mawala ako
dahil ikamamatay mo
Pero bakit hanggang ngayon
 humihinga ka't nabubuhay pa rin
 sa mundong ito
kahit wala na'ko sa buhay mo
Tuluyan mo na nga ba talagang nilimot?
O sadyang kay bilis lang naglaho?

Ang sakit
Napakasakit!
Parang puso ko lang
na pinako sa sobrang sakit!
Puso kong nangungulila pa'rin
Nangungulila sa mga ala-alang
kailanma'y di na mauulit
Ala-alang maaaring balik-balikan
Ngunit hindi na muling mararanasan
Dahil ikaw na mismo ang bumitaw
sa pagmamahalang binuo natin ng magkasama
At sa pangako't mga pangarap nating dalawa
na sana'y isasakatuparan pa natin ng magkasama
Pero sa huli'y nagkanya-kanya
Pangako mo ma'y napako
Pangako mo ma'y naglaho
Ngunit isa lang ang pangako ko
Na sa bawat pangako mo
hinding-hindi na muling magpapaloko